“من ميرم كه از خدا بترسم”، ” بازم خدا رو شكر كه الحمدلله وگرنه والا به خدا”، “يا ابررررررفرز!!”، “با تسبيح بزنم تو چشت”، ” من برم عضو هیأت بشم” و …، جملات شادي آفرين اين روزها كه تنها گوشه‌اي از لطايف و جوك‌هاي خنده آورمان را شامل مي شود. تا حدی که برخی‌ها فکر می‌کنند اگر اين استيكرها و جملات انتهاي پيام‌هاي در حال رد و بدل شدن نباشد، جوك ديگر جوك نيست!

فارغ از جنبه طنز آميز اين جملات؛ اما نكته مهمي وجود دارد كه بايد مورد توجه قرار گیرد و آن هم اين‌كه خنده و شادي اگرچه در اسلام و حتي علومي همچون روانشناسي همواره مورد تاكيد است؛ اما خنديدن به چه قيمت؟!

حضور در شبكه هاي اجتماعي باعث شده که تا اگر دغدغه هاي روزانه ما اجازه رفت و آمد و ديد و بازديد با دوستان و آشنايان و اقوام را از ما گرفته؛ اما همين‌ها ابزاري باشند كه دست‌کم هر چند وقت يك بار با ارسال متن و تصويري از حال هم با خبر شويم.

ارتباط كم هزينه، تماس دائم، سرعت انتقال پيام، قابليت ارسال عكس و فيلم همه و همه مزايايي است كه مي‌توان براي انواع شبکه‌های اجتماعی برشمرد، اما آن يك دقيقه وقتي كه براي مرور پيام‌هاي دريافتي تلف مي‌شود، قابل مقایسه با زمانی که مشغول كپي و انتشار جوك ها و لطايف شيرين و خنده دار مي‌شود؛ نیست، خنديدني كه به قيمت مسخره كردن اعتقادات است.

اين روزها دامنه روحيه “طنز سخيف” به تمام مسائل اعم از سياسي، اقتصادي، اجتماعي و علمي و اعتقادات و مقدسات هم كشيده شده است. «ماشين نوشته‌ها»يي كه براي نشان دادن ابراز انزجار از سپاه يزيد در قالب فحش و ناسزا در جامعه همه گير مي شود، اقدامي كه اگر چه براي محكوم كردن اقدام جنايتكارانه است اما در واقع با بيان جملات طنز نه تنها شباهتي به ابراز نفرت و انزجار ندارد كه حتي نشان دهنده حب به اهل بيت هم نيست و تنها مي‌توان اين تعريف را از اين دست اقدامات داشت كه رفتاري ناهنجار براي خودنمايي و خاص جلوه دادن است. اقدامي كه با غفلت ترويج كنندگان اين رفتارها، تنها بداخلاقي، پرخاشگري، سخره گرفتن اعتقادات و … در جامعه عادي سازي مي‌شود.

اين اقدامات آن جا آغاز شد كه كه اوايل جملاتي به صورت نكات آموزنده از دكتر شريعتي، انيشتن، چارلي چاپلين، كوروش كبير، شهيد چمران، شهيد مطهري و بسياري بزرگان و مشاهير آورده مي شد، و کار به جايي رسيد كه اباطیل بسیاری به نام بزرگان ترویج شد.

اقبال مخاطبان به اين جملات طنزآميز سبب شد تا سازندگان و توليدكنندگان اين جملات پاي را فراتر نهاده و اعتقادات را هم يكي در ميان بين پيام هاي توليدي خود منتشر كردند و مخاطب غافل از محتواي پيام اگر چه خنده تلخي كرده و از انتشار آن ممانعت ورزيده اما به مرور زمان مخاطب نسبت به اين پيام‌ها بي‌تفاوت شده است.

عادي سازي مردم در برابر اين دست پيام ها را مي‌توان در قالب يك آزمايش علمي به نام قورباغه آرام‌پز تعريف كرد.

«قورباغه‌ی آرام پز» نوعی آزمایش روانشناسی است كه طي آن محقق با علم به اينكه قورباغه دوزيست بوده و سلول‌هاي بدنش به آب داغ حساس است براي اينكه بتواند به نتيجه دلخواه برسد قورباغه را در شرايطي عادي در ظرفي قرار مي‌دهد و سپس آرام آرام دما را بالا مي برد از همين رو قورباغه تفاوت دما را احساس نمي كند بنابراين متعاقب ان واكنشي هم نشان نمي دهد در نهايت وقتي دماي آب بيش از اندازه گرم مي شود تا انجام واكنش به دليل دماي زياد آب فلج شده و نمي تواند جان خود را نجات دهد.

بسياري از آزمايشاتي كه دانشمندان و انديشمندان انجام مي‌دهند قبل از انكه روي انسان انجام دهند روي جانوران پياده مي كنند تا شبيه ترين پاسخ را دريافت كنند. در مسئله شبكه هاي اجتماعي نيز اين فلج كردن و بي حس كردن افكار و توانمندي ها نيز در دستور كار سازندگان و توليدكنندگان محتواها بسيار كاربرد دارد.

زير سوال بردن اعتقادات و ترويج مسائل غيراخلاقي يا به بيان بهتر مسائل غير عرفي در جامعه اگر به صورت ناگهاني و صريح باشد قطعاً با تقابل و مخالفت مردم مواجه مي‌شود اما دشمنان این مردم با برنامه‌ريزي بلند مدت انحراف از اخلاق، ارزش ها و مسائل ديني و مسائلي از اين قبيل كه جوامع روي آن حساسيت دارند در دستور كار خود قرار مي دهند و در نهايت وقتي جوامع به خود می آيند كه بسيار دير شده است.

تجربه آندلس

یکی از رخدادهای دردناک تاریخ اسلام وسرزمین های اسلامی، سقوط اندلس واخراج مسلمانان از آن سرزمین و مهاجرت اجباری ساکنان این دیار به دیگر کشورهای اسلامی است.

اندلس یا اسپانیای امروزی در جنوب غربی قاره اروپا قرار داشت. در قرن اول هجری در پی فتح آفریقا توسط مسلمانان، فرماندهان در صدد برآمدند تا افراد بیشتری را به اسلام دعوت نمایند؛ لذا متوجه اندلس شدند. مردم اندلس نیز از آن‌جا که از ظلم و جور پادشاهان خویش به ستوه آمده بودند، به مسلمانان که دارای عقایدی بسیار متعالی بودند روی خوش نشان داده و در برابرشان چندان مقاومتی نکردند. امنیت، زندگی مسالمت آمیز، علم دوستی، ثمره حکومت مسلمانان بر اندلس بود که همین عوامل باعث ایجاد تمدنی بزرگ در آن‌جا گردید که هشت‌صد سال دوام آورد.

در موضوع سقوط اندلس كه كشوري مسلمان در قلب اروپا بود دلايل زيادي مطرح است، اما در كتاب تاريخ تحليلي دكتر محمدرضا شهيدي در بيان علل داخلي سقوط اندلس آمده: «عدم توجه عمومی به احکام الهی و دوری از آموزه های دینی و اسلامی، اختلاط بیش از اندازه مسلمانان با غیر مسلمانان و ازدواج گسترده با دختران مسیحی و دوری از معارف اسلامی و تسامح بیش از اندازه و وادادگی در برابر پیروان دیگر ادیان، را نيز مي توان از مهمترين از عوامل داخلی دیگر در سقوط اندلس دانست.»

سقوط اندلس واقعه ای تاریخی بسیار تلخی است که علت اصلی وقوع آن، اختلاف میان مسلمانان و دوری از آموزه های اسلامی توسط مسلمانان از یک سو و یکپارچگی اروپائیان برای دستیابی به یک هدف مشترک، ارزیابی می‌شود.

با توجه به مصاديق فراوان تاريخي در طمع دشمنان به داشته هاي مسلمانان، مي‌توان گفت اهداف مورد نياز دشمنان در ايجاد اختلاف و بي تفاوتي به اهداف، آرمان ها و ارزش هاي سرزمين هاي اسلامي تامين مي شود و در نهايت اين مردم و داشته هاي مادي و معنوي آن هاست كه قرباني زياده خواهي دشمنان مي شود از همين رو نمي توانيم خود را در انتقال همين تك پيام هاي به ظاهر بي خطر و خنده دار مسئول ندانيم و بي تفاوت باشيم.

منبع: خبرگزاری دانشجو

“دختر چیست؟ حدفاصل میان چکمه و کلیپس” از این دست مطالب و جوک ها که قطعا در زمره طنز سخیف جای می گیرند در شبکه های اجتماعی، ابزارهای گفتگوی اینترنتی و پیامک ها بسیار باب شده است اما قطعا به راحتی نمی توان از کنار آنها گذشت.

نمی خواهیم بگوییم در پشت پرده این مطالب حتما دست های مغرضی وجود دارند اما حتما دست های پنهان معانی و اثرات اجتماعی موجود هستند. این مضامین هر چند که محتوای طنز داشته باشند اما دارای اثرات و پیام هایی هستند. به طور کل جوک ها و پیامک ها نمودی از فرهنگ جامعه و خروجی ای از درون آن می باشند و البته در ادامه دارای تاثیر بر ابعاد و شکل گیری فرهنگ آن جامعه هستند. در واقع جوک ها و خنده های ناشی از آن می توانند دارای تحلیل های معناشناسی، جامعه شناسی و روانشناسی باشند.
عناصر تشکیل دهنده متن این مطالب که الفاظ و کلمات هستند از واژه های دختر، آرایش، کلیپس، چکمه و.. متشکل می شوند، واژه هایی که نشان دهنده نوع نگاهی خاص به این قشر و ناهنجارانه می باشد. دیدی که در شان مقام زن نیست و رنگ وبوی نگاه کالایی دارد و نه از دل آن بوی حیای نگاه مردانه به مشام می رسد. اماپیام زوایه این نگاه ها چه می تواند باشد؟
جوک های هنجار شکن معمولا زود رایج می شوند و طرفداران خاص خود را دارند این جوک ها هم در میان سایر نمونه های مشابه هم پرطرفدارند و هم رواج داشته اند. در ادامه از زوایای گسترده تری به این جوک ها نگاه می کنیم.

دختران باید بدانند که مقصر بخشی از این نگاه- که قطعا اشتباه است- خود آنان می باشند. البته این موضوع دور از ذهن نیست و موردی که دین ما هم به خاطر وجود آن توصیه هایی پیرامون حجاب و عفاف خطاب به زنان و غض بصر به مردان دارد.

نگاه جنسی
اقبال به جوک های هنجار شکن معانی پنهانی دارد و ومی توان با تحقیق دانستنی های جالبی را به دست آورد. به عنوان مثال اینکه این موضوعات تا چه حد در میان افراد رواج دارد؟ تا چه میزان قبح اینگونه مسائل در جامعه و در ارتباطات های میان فردی ریخته شده است و در هر قشر چه وضعیتی دارد؟ گرایش ها و نوع ادبیات به کار گرفته شده چه نشانه هایی دارد؟ درجوک های جدید کلماتی چون کلیپس، چکمه و آرایش، روی نقاطی دست گذاشته شده است که نشان دهنده نگاه جنسیتی و کالایی به زن دارد. این نگاه نشان می دهد دختران حتی اگر با توجیه آراسته بودن! در جامعه حضور پیدا کرده باشند اما نگاه های موجود پیام دیگری رابرای آنها دارد . زیرا از همه خصوصیات مذکور و جوک ها پیرامون قشر زن در جامعه، اینچنین مواردی، الفاظ جوک ها را تشکیل داده اند. دختران باید بدانند که مقصر بخشی از این نگاه- که قطعا اشتباه است- خود آنان می باشند. البته این موضوع دور از ذهن نیست و موردی که دین ما هم به خاطر وجود آن توصیه هایی پیرامون حجاب و عفاف خطاب به زنان و غض بصر به مردان دارد.

تنش در روابط
رقابت خارج از عرف و منطق؛ این می تواند اثر بعدی این جوک ها باشد. ایجاد حس برتری جنسیتی با تمسخر جنس مقابل و خروج از نگاه اعتدال و انصاف و احترام. مسلما ما به دنبال این نیستیم که اختلاط و ارتباطات میان دو قشر دختر و پسرها باشد اما این نوع جوک ها می تواند تفکیک جنسیتی! نامطلوب را در پی داشته باشد. از جمله رشد روحیه های فمنیستی، رقابت های نامشروع و رواج تیکه کلام های جدید، تنش در روابط و رقابت منفی و….. به عنوان مثال فردی می گفت در دانشگاه شاهد استفاده از این عبارات و نوع نگاه اینچنینی به این قشر در تیکه کلام ها بوده است که هم محیط احترام متقابل شکسته شده است و هم مزیدی بر ارتباط خارج از عرف و شرع شده است و البته نشان دهنده این است که نگاه پسران به وجود این موارد در اطراف خود حساس تر شده است که این خود آسیب فرهنگی اجتماعی دیگری است.

پوشش های آنچنانی!
وجود این جوک ها نشان دهنده این است که چنین واقعیتی در جامعه در میان قشر زنان به ویژه دختران جوان وجود دارد و این مورد موید این است که ما در زمینه حجاب و عفاف در سطح جامعه با مشکل روبرو هستیم که این مطالب حتی مصادیق خاص آن را نیز برای ما بیان می کنند. در واقع بدنه فرهنگی ما سالها است که در زمینه حجاب با مشکل روبرو بوده و این موضوع خود را در دل معانی و محتواهای مختلف به ما نشان داده است زمانی مانتوی کوتاه، زمانی ساپورت و حال ارایش، چکمه و کلیپس اما باید دید چه میزان برنامه ریزی برای فرهنگ سازی حجاب و عفاف در میان سازمان های مرتبط انجام گرفته و چقدر موثر بوده اند. از طرفی دیگر این جوک ها بیانگر نگاه بی قید جنس مذکر هم بوده است اما موضوع ” غض بصر” چه میزان فرهنگ سازی شده است.

زن نباید تخریب شود!
یک زن در جامعه جایگاه ویژه ای دارد آنچنان که غیر از موجودیت خود او، مقام تربیت را نیز بیش از سایر نهادها و افراد بر عهده دارد مقام یک زن مقامی است که با آینده یک جامعه ارتباط تنگاتنگ دارد. در صورت تخریب و انحراف این قشر باید منتظر تخریب و انحراف آینده یک جامعه بود اما این جک ها غیر از انحراف زنان و دختران از برخی از ارزش ها که آسیب هایی اجتماعی را در پی خواهد داشت ،تخریب و نزول جایگاه آنان را نیز می تواند به دنبال داشته باشد در اکثر محتوای این جوک ها نگاه ابزاری و غیر محترمانه به یک زن وجود دارد اما چه کسی متولی این شکستن ها است؟ خود زنان، نگاه نادرست مردان یا هر دو!؟
آخر کلام
این جوک ها صرفا ضد دختران نیست برخی از آنها شاید در اقدامی تقابل جویانه به سمت پسرها رفته است و موضوع آرایش پسرها را موضوع خود قرار می دهد جوک هایی که توسط خود پسرها هم نقل می شوند. بهتر است اینچنین بگوییم این مطالب قبل از اینکه رقابت های منفی میان دو قشر را نمایندگی کند نشان دهنده ناهنجاری هایی در میان دختران و پسران است ناهنجاری هایی که ضد ارزش هم هستند و خود را بیش از گذشته نشان می دهند و می توانند بیش از یک جوک، محیطی برای تحقیق و تامل برای برنامه ریزی مسئولین باشند البته رواج آنها به صورت ناخودآگاه در میان قشرهای مختلف پیامدهایی اجتماعی دارد که نباید از آن غافل شد.

منبع: تبیان

میرم نت. سرچ می‌کنم: «پیامک تبریک روز مرد». از بین تمام تالارها و انجمن‌ها و سایت‌های جورواجوری که باز می‌کنم، فقط توی یکیش چهار تا جمله‌ی به‌دردبخور پیدا میشه. بقیه‌ش کـَل‌کـَل‌های یه عده دختر و پسر تقریبا بچه‌ست، که جهت روکم‌کنی همدیگه هی پای جنسیت رو کشیده‌اند وسط…

ادامه مطلب »

جوک های مثبت و پاستوریزه! تقدیم به شما:

۱. مرد خودپسندی بالای سرکشاورزی ایستاده بود و کارکردنش را نگاه می کرد.
مرد با غرور گفت: « بکار، بکار، که هر چه بکاری ما می خوریم.»
کشاورز گفت: «یونجه می کارم»

۲. یارو رو داشتن میبردن اتاق عمل. ازش میپرسن:همراه داری؟ میگه: آره دارم خاموشش کردم!!!

۳. در عهد حضرت عیسی (ع) شخصی مادر پیرش را در زنبیلی می گذاشت و هرجا می رفت، همراه خودش میبرد. روزی حضرت عیسی او را دید، به وی فرمود: آن زن کیست؟ گفت: مادرم است. فرمود: او را شوهر بده. گفت: پیر است و قادر به حرکت نیست. پیرزن دستش را از زنبیل بیرون آورد و بر سر پسرش زد و گفت: ای بی شرم! تو بهتر می فهمی یا پیغمبر خدا؟!

ادامه مطلب »

مدت ها است که دشمنان قسم خورده ی اسلام و ایران با انواع ترفندها، پروژه ی حساسیت زدایی نسبت به اعتقادات را در کشورمان اجرا می کنند. در این راه از هر وسیله یا هنری که توانستند، بهره گرفته اند؛ تئاتر، سینما، موسیقی و… اما جدیدترین و خطرناک ترین و شاید کامل ترین روش، با آمدن تلفن های همراه اتفاق افتاد که امروزه به رایانه ی جیبی تبدیل شده است. متاسفانه تکنولوژی در مواردی ارتباط بین انسان ها را آسانتر کرده؛ اما بعضاً به دلایلی فاصله شان از خدا بیشتر شده است! برای نمونه می توان به ” اس ام اس ” اشاره کرد که در موارد فراوانی فرهنگ حاکم بر آن، در مسیر اباحه گری، تمسخر و خندیدن به اعتقادات و قومیت ها است! چه خوب گفته اند:

« کسی که به باورها و ارزش های خود بخندد، دیگر از آن دفاع نخواهد کرد! »

ای کاش این مسأله فقط به مسایل…، تبلیغات سیاسی، تخریب دولت و نسبت های ناروا به اقوام ایرانی محدود می شد؛ آنچه باعث تأسف می شود این است که اخیراً جوک های مربوط به مقدّسات بسیار زیادتر و فجیع تر از گذشته شده است، براستی اگر وضع همین طور ادامه یابد، چنانچه در سال های آینده ماجرایی مثل اهانت نشریه ی دانمارکی تکرار شود، آیا باز هم عکس العملی مناسب نشان داده خواهد شد؟!

علت اینکه اهل کتاب بر خلاف ما مسلمانان، به اعتقادات خود حساسیت ندارند، این است که کتاب های تحریف شده ی تورات و انجیل کنونی،سرشار از توهین ها و دروغ های نسبت داده شده به خدا و انبیاء است! گاه سکوت بی جای دانا به مراتب دردناک تر از خطای نادان است.
آیا می دانید چرا بخشی از مردم و تعدادی از مسئولان ما از اینکه خلیج فارس را خلیج عربی بنامند ناراحت می شوند؛ اما نسبت به هزاران جوک ضدایرانی چندان اعتنایی ندارند؟! آیا اندیشیده اند که چرا بزرگان ما برای طرح چند سؤال ضد ارزش نسبت به مقدسات برآشفته می شوند، اما هزاران جوک سخیف در مورد پیامبر و اهل بیت را چندان جدی نمی گیرند؟! و ده ها مورد از این گونه سکوت های بی جا و مصلحت آمیز همراه با غفلت و بی تفاوتی!
شاید یک جواب ساده این باشد که همه تنها به دنبال خطای فرد یا شخصیت حقوقی می گردند، غافل از آنکه در استراتژی جنگ روانی یا فرهنگی، باید به هدف دشمن حمله کرد، نه فقط خود آن.
باید باور کنیم که ساخت این جوک های اهانت آمیز، یک ایده و تفکر شیطانی -از سوی افراد مغرض- است و متأسفانه بی تفاوتی ما و یا حتی ارسال آنها برای دیگران، عاملی برای نشر آنها به دست ما است.
به راستی اگر کسی در مورد ما یا خانواده مان بدگویی کند و یا یک انتقاد ساده را مطرح نماید، چه حالی به ما دست می دهد؟! آیا اعتقادات ما به اندازه ی خان دایی جان برای ما ارزش ندارد تا از آن دفاع نمایییم؟! آیا با این وضع می توانیم خود را اهل ایمان بدانیم؟! و آیا لذت و طمع ایمان را خواهیم چشید؟!

آثار ویرانگر این پدیده ی زشت فراوان هستند؛ از جمله:

۱- جوانی که صدها جوک خنده دار و تقلید مسخره آمیز صدای برخی مداحان را شنیده است، اگر در مجلس عزاداری خنده اش نگیرد، بی گمان نمی تواند بگرید و یا حال خوش عرفانی پیدا کند! همین طور جوک های مربوط به احکام فقهی باعث می شود در عمل به آنها دچار شک و تردید شود.

۲- هر جوانی که صدها جوک در مورد روحانیون شنیده باشد، وقتی به یک روحانی بزرگوار می رسد، به جای اینکه از او سؤال علمی و دینی مفید بپرسد، خنده اش می گیرد؛ و اگر مسخره نکند، حداقل بدون استفاده از آن عالم می گذرد و ارتباط هایی که مردم با جامعه ی روحانی دارند ، تضعیف می شود.

۳- برجسته کردن پایین ترین سطح ادبیات ما یعنی هجویات، در مقابل ادبیات فاخر و عرفانی کشورمان که اکثر شعرای آن حافظ قرآن بوده اند و کلامشان سرشار از قرآن و حدیث و اخلاقیات بوده است.

۴- ترویج تفکر مادی گرایی و لذت جویی در کشورِ جوانی مثل ایران – که برخی افراد تا میانسالی، قدرت ازدواج ندارند –  و حالت تجاوز و گستاخی و لجام گسیختگی و بی حیایی در جوانان درست کردن.

این چند نمونه را به عنوان مشت نمونه ی خروار بپذیرید. بی گمان، ذهنی که با افکار شیطانی، سیاه شود جایی برای نورانیت یاد خدا نخواهد داشت؛ زیرا او با دیدن هر چیزی به جای تفکر در آیات الهی به یاد جوکی می افتد که برای آن ساخته اند! به جای ذکر، جوک می گوید و به جای مطلب مفید علمی، دنبال اس ام اس جدید می رود و … .
چه کسی علاقه دارد سرنوشت جوانان امروز ما سوار بر شتر چموش بی حیایی شدن و رفتن به سوی جهنم بی فرهنگی باشد؟ باید بدانیم که عذاب های استیصال امروزی فقط به صورت باد و طوفان و زلزله نیست؛ زیرا امروزه مثل بمب شیمیایی عمل می کند؛ یعنی ساختمان ها سالم، ولی آدم ها مرده! فضای مسموم این جوک ها پاکی روح انسان ها را از بین می برد و جسم بی جان آنها را باقی می گذارد!

چه باید کرد؟

معلومه دیگه: دیلیت!!  واقعیت آن است که اگر هر کدام از ما بعد دریافت این دست sms های توهینی و مسخره آمیز از ارسال آنها به دوستان و آشناهایمان صرف نظر کنیم، دست خود را از انتشار این افکار شیطانی عقب کشانده و دشمنان خدا را از رسیدن به اهدافشان باز خواهیم داشت، ان شاء ا…

و چه زیباست کلام مولا علی علیه السلام که:
” هر کس بخاطر خدا از چیزی بگذرد، خداوند بهتر از آن را به او عوض خواهد داد. “

مقاله از: جواد افشانی
منبع: هفته نامه پرتو سخن